
Əgər Məhəmməd peyğəmbər həqiqətən Allah tərəfindən seçilmiş bir peyğəmbər idisə — ayı ikiyə bölən, mələklərlə danışan, səmanı yarıb göyə — “Meraca” qalxan bir elçi idisə — bəs niyə bir ovuc müşrikin təhdidindən qorxub, dostu ilə birlikdə dağa qaçaraq mağarada gizlənmək məcburiyyətində qaldı?
İslam mənbələrinə görə, Məhəmməd peyğəmbər Məkkədə təqibə məruz qaldıqda, Əbu Bəkr ilə birlikdə Səvr adlı bir mağarada üç gün gizlənib. Rəvayətə görə, Allah onların gizləndiyi yeri qorumaq üçün mağaranın ağzına hörümçək toru və göyərçin yuvası “möcüzəvi şəkildə” yaratdı. Amma elmi baxımdan bu cür bioloji hadisələrin — yəni, hörümçəyin bir neçə dəqiqə ərzində bütöv tor hörməsi və göyərçinin dərhal yuva qurub yumurta qoyması — qeyri-mümkün olduğu aydındır.
Bundan əlavə, hadisənin şahidi yoxdur. Bu cür əhvalatlar təkcə sözlü rəvayətlərə əsaslanır. Ən mühüm sual isə budur: Möcüzələr edən bir peyğəmbər niyə qorxmalı və gizlənməli idi? Əgər doğrudan da ayı ikiyə böləcək, mələklərlə dialoq quracaq qədər fövqəltəbii güclərə sahibdirsə, onun sıradan bir insan kimi mağarada gizlənməsi nə ilə izah olunur?
Əslində, bu hadisə Məhəmməd peyğəmbərin ilahi deyil, sırf insani bir varlıq olduğunu göstərən ən bariz nümunələrdən biridir. O, həyatda qalmaq üçün qaçan, qorxan, tədbir görən adi bir insan idi. Əgər o həqiqətən ilahi güclərə malik olsaydı, nə gizlənərdi, nə də bir hörümçəyin toruna möhtac qalardı.
Bütün bu təzadlı məqamlar göstərir ki, “möcüzələr”, “merac”, “mələklər”, “ayı ikiyə bölmək” kimi hadisələr zamanla uydurulmuş və onun ətrafında yaradılan miflərin məhsuludur. Reallıqda isə qarşımızda sadəcə siyasi və sosial mübarizə aparan, həyatda qalmağa çalışan bir insan dayanır. Möcüzə deyə təqdim edilənlər isə inananların gözündə bir peyğəmbəri fövqəlinsani göstərmək üçün qurulan bir mifologiyadır.